رنج جست و جوی قافیه

این غربی ها بعضی چیزهای خیلی مهم را تیک فور گرنتد میکنند.

مثلا همین اصطلاح "تیکینگ فور د گرنتد". حالا بخواهم به فارسی یا ترکی این جنبه از رفتار یکی را توضیح دهم، آنقدر رنج از پیچیدگی میبرم و از ابهام، که خودم بیخیال موضوع میشوم.

همین که ببینید چقدر واژگان اختصاصی برای احساسات پیچیده وجود دارد یعنی متکلمان آن زبان از موهبت های بسیار بالایی بهره مندند. خفه نمیشوند. میگویند و کلمه، موجودیت مهملی نیست برای ایجاد رابطه. درواقع به درد بخور هم هست. 

حالا چطور شد اینها به کله ام زد؟

داشتم خون خود را قطره قطره قطره میگریستم تا باورش شود، بعد دیدم نرود میخ آهنین در سنگ. بغض کردم و در ذهن خودم گفتم: حالا من چطور برای بقیه توضیح دهم که منظورم چیست وقتی میگویم :"فلانی ایمپاسیبل است"؟