بودن اما نبودن!

امروز بزرگترین نقاشی ممکن از یک آلت ایده آل مردانه را دیدیم، که روی برفها کشیده بودندش. من دلم پرتقال کوکی خواست. رفتم که تکرارش کنم. کردم. زیر ضربه ی نوتهای سنگین بتهوون به این فکر میکردم که چشم، مو یا لبهای مرا کسی بخاطر سپرده هرگز؟

نوتها، بیتفاوت، شناورند.